Page 158 - Islamic Studies 07

İmam Əlinin müdiriyyəti / 157

Əlinin əxlaqı atası Əbu Talibin evinin bu mənəvi aurası ilə
yoğrulmuş, inkişaf etmişdi. Məhəmmədin sözlərini ilk dəfə məhz bu
evin divarları dinləmiş, İslama çağırışın ilkin mərhələsi bu evdən
başlamışdır. Məhəmməd onu bağrına basıb getdiyi hər yerdə “bu,
mənim qardaşımdır” deyəndə Əlinin hələ heç dörd yaşı yox idi. Əli
“Qasiə” adlı xütbəsində Məhəmmədlə olan bağlılığının bu incəliyinə
işarə edərək demişdir: “Siz mənim Allah rəsulu (s) ilə olan yaxın
qohumluq əlaqələrimdən və xüsusi münasibətlərimdən
xəbərdarsınız. Uşaq yaşlarında o, məni qucağına götürər, sinəsinə
sıxar, bədəninin xoş ətrini hiss edəcək qədər yaxınlığında yatırdardı.
Məndən heç vaxt yalan eşitmədi, səhv hərəkətimi görmədi. Uşaq
anasının dalınca düşdüyü kimi, mən də onun dalınca düşürdüm. Öz
əxlaqından mənə hər gün bir dərs öyrədir, məni ona tabe olmağa
istiqamətləndirirdi”.

İmam Əli (ə) və ədalət prinsi
Əlinin bütün səy və fəaliyyətləri insanları yoxsulluqdan xilas
etməyə köklənmişdir. İdarə etdiyi hökumətin qanunları bu prinsipə
əsaslanmışdır.
Əli zahidanə həyat tərzi seçməsinə, çətin vəziyyətdə
yaşamasına baxmayaraq, xalqın yoxsulluq içində həyat sürməsinə
razı olmamışdır. Əgər belə olmasaydı, əyanlara, xalqın var-yoxunu
talayan qəsbkarlara qarşı çıxmazdı, qəsbkarların qeyri-qanuni
yollarla topladıqları sərvəti əllərindən alıb əsl sahiblərinə, ehtiyaclı
insanlara qaytarmazdı.
Şəəbi yazır: “Gənclik dövrüm idi. Kufə meydanına daxil
olduğum zaman Əlinin biri gümüş, biri qızıl pullar toplanmış iki
kiçik təpəciyin başında durduğunu gördüm. Əli həmin pulları son
qəpiyinə qədər oraya toplaşmış insanlar arasında bölüşdürdü, bir
qəpik belə özünə götürmədən evinə döndü”.
Əlində olan mal və sərvətin hamısını yoxsullara paylayıb
özünə heç bir qəpik də götürməyən bu şəxs üzünü camaata tutub
deyirdi: “Dünyan üçün sanki əbədi yaşayacaqsanmış kimi çalış!”
Əlinin nəzərində haqqın istiqamətləndiyi ən yaxşı və ən üstün
yol xalqın ehtiyaclarının ödənildiyi yoldur. Bu barədə onun əlavə