Page 120 - Islamic Studies 07
P. 120
Nəhcülbəlağədə əmanətdarlıq / 119
Bu ikisini qorumaq onların əmrlərinə, göstərişlərinə diqqəti yanaşmaq,
əməl etmək və onlara məhəbbət bəsləməkdir.
Həzrət Əli (ə) Nəhcül-Bəlağədə buyurur: “Allaha ibadət və
bəndəlikdə səbir etməklə, Onun kitabını və bu kitabda sizdən tələb etdiyini
hifz etməklə Allahın nemətini özünüzə tamamlayın (əgər itaət və hifz
1
etsəniz, Allah-taala Öz nemətini sizə tamamlayacaq).”
Həmçinin, İmam Əli (ə) əmanət haqqında qısa bir cümlədə
əmanətdarlığın imanın yanında olduğunu deyir və buyurur: “Əmanətdar
2
olmayanın imanı yoxdur.”
O həzrət (ə) başqa bir kəlamında buyurur: “Əmanətdar öz
3
dindarlığını kamilləşdirmiş olar.”
İmamın (ə) əmanətdarlığa və ona düzgün riayət olunmasına bu cür
baxışına əsasən, bu əxlaqi fəzilətə əməl etməyin insanın yüksəlməsində nə
qədər mühüm və həyati əhəmiyyət daşıdığı aydındır.
Əmanətə xəyanət
Əmanətə xəyanət (mənfi) əxlaqi (keyfiyyətlərdən) rəzilliklərdən
biridir və bu, dini təlimlərdə şiddətli şəkildə məzəmmət olunmuşdur.
İmam Əli (ə) bu zəmində buyurur: “Kim əmanəti yüngül saysa, heyvanlar
kimi xəyanət vadisində otlasa, özünü, öz dinini ondan pak saxlamasa,
dünyada özünü zəlil, alçaq və rüsvay edər, axirətdə də daha zəlil, daha da
rüsvay olacaq. Həqiqətən də ən böyük xəyanət camaata xəyanətdir və ən
4
pis hiyləgərlik (aldatma) hakimlərin, rəhbərlərin hiyləgərliyidir.”
Həzrət Əli (ə) öz nümayəndələrindən birinə yazdığı bu məktubda
əmanətin dairəsini genişləndirmiş və əmanətə xəyanətin nəticəsini bəyan
etdikdən sonra, rəhbərlərin ən böyük əmanətinin İslam ümməti olduğunu
5
demişdir. “Xəyanətin ən pis növü əmanətə xəyanətdir.”
1 “Nəhcül-Bəlağə”, 173-cü xütbə.
2 “Ğurərul-Hikəm”, əmanət bölməsi.
3 Həmin yerdə.
4 Həmin yerdə, 26-cı məktub.
5 Həmin yerdə, 6-cı hikmət.