Page 145 - Islamic Studies 07
P. 145

İSLAM ARAŞDIRMALARI JURNALI, Üçüncü il, yeddinci sayı (payız-qış / 2024) / 144



                  Bu “onluq göstərişlər” təkcə islama məxsus deyil, hətta belə desək,
            bütün  asimani  dinlər  bu  nüanslara  diqqət  ayırıbdır.  Çünki,  dinin
            qanunvericilik fəlsəfəsi, bəşəriyyəti insani həyata dəvət, insaları öz hüquq
            və  öhdəlikləri  ilə  tanış  etmək  və  kamilliyə  (Allaha)  doğru  hidayət
            etməkdir.  İslamın  üstünlüyü  budur  ki,  yuxarıda  qeyd  olunan  mövzunu,
            qısa  amma  kamil  şəkildə  qarşı  tərəfə  çatdıra  bilmişdir.  Sağlam  ağıl  və
            məntiq də həmçinin, yuxarıda qeyd olunan nüansların insan haqqları və
            insan  ləyaqətinin  dirçəlməsində  böyük  və  əvəzolunmaz  rola  malik
            olmasını dərk edir.
                  Bu hökmlərin icra olunduğu cəmiyyətdə, insanlıq çiçəklənər və insan
            haqqları  bütövlükdə  təmin  olar.  Bu  həqiqət  (ən  azı  1  dəfə)  islamın
            əvvəllərində özünü göstərdi. Yuxarıdakı ayəni oxumaqla nəinki “Xəzrəc”
            qəbiləsinin  başçıları  olan  Əsəd  ibn  Zurarə  və  Zəkvan  ibn  Əbduqeysi
            dəyişdi,  hətta  mədinənin  (Yəsrib)  belə  taleyini  həll  etdi.  Peyğəmbərin
            Allah Quran ayəsini Əsədə oxuduğu zaman, daxilində sanki inqilab oldu
            və iman gətirərək dedi: “Ey Allahın Rəsulu! Atam və anam sənə qurban!
            Mən  Yəsribliyəm  və  Xəzrəc  qəbiləsindənəm.  Bizim  “Ovs”  qəbiləsi  ilə
            aramızda uzun sürən müharibələr nəticəsində, qəbiləmiz zəifləyib. Bəlkə
            sizin  köməyinizlə  aramızdakı  qırılan  bağları  düzələ.”  Onun  dostu  olan
            Zəkvan  da  həmçinin  İslamı  qəbul  etdi  və  Allahın  hökmlərini  xalqa
            çatdırmaq və insanları İslam dininə dəvət etmək üçün, peyğəmbərdən bir
            neçə  nəfəri  Mədinəyə  göndərməsini  xahiş  etdi.  Bəlkə  bu  yolla  qanlı
            davalar öz həllini tapa bilər. Peyğəmbər Məsəb ibn Əmiri onlarla birlikdə
            Mədinəyə  yolladı.  O  zamandan  Mədinə  şəhəri,  İslam  və  İslam
            hökumətinin gərərgahı oldu və oranın siyasi və ictimai vəziyyəti tamamilə
            dəyişdi.
                 2. Nəhcül-bəlağənin  baxışı  ilə,  islamın  zühuru  ərəfəsində  insan
            haqqlarını vəziyyəti
                   İmam  Əli  (ə),  bəşəriyyətin  besət  dönəmindəki  vəziyyətini  belə
            bəyan edir: “Sübhan olan Allah Həzrəti Muhəmməd (s)-i elə bir vaxtda
            peyğəmbərliyə seçdi ki, dünya özünün son mərhələsinə çatmış, axirətin
            nişanələri yaxın, dünya qaranlığa çevrilmiş və öz əhlini gücdən salmışdı,
            dünya  yoxluğa,  sona  hazır  və  sonluğunun  nişanələrini  aşkar  şəkildə
            göstərir, varlıqlar ölüm astanasında, onun həyat zənciri
                  qırılmış,  Dünya  bayraqları  köhnəlmiş  və  yırtılmış  və  ömürlər
            qısalmışdır. Allah tala belə bir zamanda peyğəmbəri risalətin təbliğçisi,
   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150