Page 38 - Islamic Studies 07
P. 38

İslam iqtisadiyyatı (Ustad Mütəhhəri baxışında) / 37

               yaxşılığın, həmçinin oğurluq, xəyanət və rüşvətin sərhədləri məlum
               olmaz.

                     İslamın sərvət barəsində nəzəri
                     İslamın  iqtisadi  sistemini  öyrənmək  istədiyimiz  zaman,
               əvvəlcə islamın sərvət və mal barəsindəki nəzərini bilməliyik. Ola
               bilsin kimsə, islamın sərvətə olan baxışının pis olmasını və sərvtdən
               uzaqlaşmaq  olduğunu  düşünsün.  Pis  və  atılmalı  olan  bir  şeyin,
               qanun-qaydası ola bilməz. Başqa sözlə, bir şeyin barəsində fikrinin
               müəyyən olduğu və onun atılmasını bildirən ideoloji bir məktəbin,
               həmin şey barəsində qanun-qaydası ola bilməz. Həmin məktəbin o
               şey  barəsində  bütün  qanun-qaydası,  onu  icad  etməyin,  ona  əl
               vurmayın, əldən-ələ verməyin, istifadə etməyin olacaqdır. Necə ki,
               şərab barəsində belə qanun-qaydalar gəlibdir: Onu (şərabı) satana,
               alana, pulunu yeyənə, paylayana və içənə Allahın lənəti olsun...
                      Cavab budur ki, bu böyük bir səhvdir. İslamda mal və sərvət
               heç vaxt aşağılanmayıbdır. Nə onu istehsal etmək, nə alıb-satmaq və
               nə də onu istifadə etmək. Əksinə, bunların hamısına tövsiyə olunub
               və onlar üçün qanun və şərtlər təyin olunubdur. İslamın nəzərində
               sərvət heç vaxt pis və uzaq qalmalı bir şey deyil. Əksinə onu atmaq
               (israf və malı zay etmək) qətiyyətlə haramdır. Səhvin yaranmasına
               səbəbi  budur  ki,  islam  sərvəti  hədəf  seçməyə  və  insanın  sərvətə
               qurban olmasına qarşı olub və bununla mübarizə aparıbdır. Başqa
               sözlə, pulpərəstliyi və insanın pulun qulu olmasını pisləyibdir. Yəni
               insan  pulu  pulun  özünə  görə  və  yığmaq  üçün  istəsə,  Quranın
               buyurduğu kimi :
                     “Qızıl-gümüş  yığıb  onu  Allah  yolunda  xərcləməyənləri
               şiddətli bir əzabla müjdələ”
                    , buna hərislik deyilir. Əgər pulu yalnız qarnını doyurmaq,        1
               əyyaşlıq, bekarlıq və avaralanmaq üçün istəsə, buna şəhvətpərəstlik
               deyilir.  Bu  halda,  pul  istəmək  alçaqlıq,  insan  şəxsiyyətinin  pulda
               aradan getməsi və insani şəxsiyyətin və mənəvi şərəfin yoxluğu ilə
               yanaşıdır. Əks tərəfi budur ki, insan pulu fəaliyyət, iş, asanlıq və
               istehsal  üçün  vasitə  olaraq,  əldə  etmək  istəyir.  Belə  olduqda,  pul
               insanın əldə etmək istədiyi ümumi bir hədəfə tabedir.

               1  Tövbə, 34
   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43