Page 93 - Islamic Studies 07
P. 93

İSLAM ARAŞDIRMALARI JURNALI, Üçüncü il, yeddinci sayı (payız-qış / 2024) / 92

                    Onlar  asimani  vəhy  yolu  ilə  mütəal  Allahın  bütlərə  sitayişi
               qadağan  etdiyini  eşitdikdə  və  zahirdə  bütlərin  qarşısında  baş
               əyməkdən  ibarət  olan  bu  qadağanı  əzəmətlə  yad  etdiklərinə  görə

               başa düşürlər  ki,  Allahdan başqa  heç bir şeyə itaət  etmək olmaz.
               Çünki itaətin həqiqəti bəndəçilik və baş əyməkdən ibarətdir; başa
               düşürlər ki, Allahdan başqa bir kimsədən qorxmaq və ya ona ümid
               bəsləmək, bundan da qorxulu olan nəfsani istəklər qarşısında təslim
               olmaq olmaz. Həm də başa düşürlər ki, Allahdan başqasına heç vaxt
               diqqət yetirməməli, e`tina etməməlidirlər.


                    Qur`anın dilindən onun namaza əmr etdiyini eşitdikdə – onun
               zahiri də xüsusi göstərişdir – onları yerinə yetirib batin əsasında başa
               düşürlər ki, bütün varlıqları ilə Allaha ibadət etməlidirlər. Onlar başa
               düşürlər ki, haqqın qarşısında təvazö`kar olmalı, özlərini tamamilə
               unutmalı, yalnız Allahı yadda saxlamalıdırlar. Bu iki misalda qeyd
               olunan  batini  mə`nalar  adı  çəkilən  əmr  və  qadağanların  zahirdə
               dəlalət  etdiyi  şeylər  deyildir;  onların  dərk  olunması  daha  geniş

               təfəkkürlə məşğul olaraq xudbinlik xəstəliyindən xilas olanlar üçün
               labüd bir məsələdir.

                    Qeyd  olunanlardan  Qur`anın  batini  və  zahiri  mə`naları,
               həmçinin  onun  batininin  öz  zahirini  batil  edərək  qüvvədən
               salmaması, əksinə, öz cisminə həyat verən bir ruh kimi olması aydın

               oldu.  Ümumbəşəri  və  əbədi  bir  din  kimi  ilk  növbədə  insanların
               tə`lim-tərbiyəsinə  əhəmiyyət  verən  islam  dini  cəmiyyətin  ümumi
               mənafeyinə xidmət edən zahiri qanunlardan, qeyd olunan qanunların
               keşikçisi olan sadə əqidələrdən heç vaxt əl çəkmir.

                    Hər hansı bir cəmiyyət təkcə “insanın qəlbi pak olsun” deyib

               rəftar,  davranış  və  əmələ  dəyər  verməsə,  hərc-mərclik  və
               ədalətsizliklərdən yaxa qurtara bilərmi?! Belə bir cəmiyyətin səadət
               və xoşbəxtliyə çatması necə mümkün ola bilər? Yaramaz əməl və
               sözlərin pak bir qəlb yetirməsi, yaxud pak bir qəlbin nalayiq işlər
   88   89   90   91   92   93   94   95   96   97   98