Page 209 - Pure Life 05
P. 209

Real Və Virtual Aləmdə Çıxış Etmək/ 201

                   "Ey mənim iki zindan yoldaşım! (Sizə nə bir xeyir, nə də bir
                      zərər verə bilən) ayrı-ayrı tanrılar daha yaxşıdır (ibadət
                    olunmağa daha layiqdir), yoxsa bir olan qadir (qəhr sahibi)
                       Allah?! (Allahdan) qeyri ibadət etdikləriniz sizin və
                    atalarınızın (özünüzdən uydurub) qoyduğunuz (Allaha heç
                     bir aidiyyəti olmayan) adlardan (bütlərdən) başqa bir şey
                     deyildir. Allah isə onlara (ibadət edilməsinə dair) heç bir
                   dəlil nazil etməmişdir. Hökm ancaq Allahındır. O sizə yalnız
                    Onun Özünə ibadət etmənizi buyurmuşdur. Doğru (həqiqi)
                                                                             1
                     din budur, lakin insanların çoxu (bu həqiqəti) bilməz!"

                     İkinci yuxu yozmasında isə, əvvəlcə Misir soltanının
                  yuxusunu yozdu, ardınca da özünün günahsız olduğuna
                  işarə  etdi.  Çünki  zindan  yoldaşlarının  ehtiyacını  təmin
                  etmək, yəni yuxularını yozmazdan qabaq onları Allaha
                  sarı  çağırmaq  daha  münasib  idi.  Zindan  yoldaşlarının
                  onun  xeyirxahlığına  ehtiyacları  var  idi.  Zindanda
                  olduqları üçün də, qəlbləri yumşalmış və öyüd-nəsihəti
                  qəbul etməyə hazır idilər. Amma Misirin soltanı qürur
                  içində idi. Qüdrət sahibi idi.
                     Həzrət Yusifə (ə) qarşı qəlbində narahatlıq var idi. Buna
                  görə də, Yusif (ə) doğru zamanı gözlədi. Məkan fərqinə
                  diqqət  etdi.  Şəraiti  nəzərə  aldı.  Əvvəlcə  onun  əmrini
                  yerinə  yetirdi  və  yuxusunu  yozdu.  Sonra  isə  günahsız
                  olduğunu söylədi. Əgər ilk olaraq, özünü müdafiə etsəydi,
                  günahsızlığı  haqqında  mübahisə  etsəydi,  Misirin  soltanı
                  onun sözlərini qəbul etməyib, rədd edə bilərdi. Bununla da
                  həm Yusif (ə) və həm də xalq zərər görmüş olardı.




                  1. Yusif, 39-40.
   204   205   206   207   208   209   210   211   212   213   214